เราต่างบิดเบี้ยว เราต่างตามหาความสมบูรณ์แบบอย่างที่เขาว่ากัน มาตราฐานที่ถูกขีดไว้ในสังคม จนลืมไปว่าไม่มีใครหรือสิ่งใดสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจากภายนอกหรือภายใน เพียงแค่เราหันฝั่งไหนให้ใครเห็น บางครั้งความง่าย อิสระ บางอย่างที่เราคิดว่าไม่สมบูรณ์ สิ่งเหล่านี้ที่ทำให้เราแตกต่าง และเกิดเป็นความงามที่เป็นปัจเจกเอกลักษณ์เฉพาะบุคคลได้ ภาพนี้เป็นภาพเพื่อนคนหนึ่งที่สเก็ตลงกระดาษไว้เมื่อปี 2012 ผมนำกลับมาวาดใหม่ลงเฟรมแต่งเติมสีสันให้มีมิติ และดูจริงจังขึ้น เหมือนกลับมานั่งรื้อความทรงจำในขณะนั้น ไม่ใช่แค่เพียงนั่งมองภาพ แต่รู้สึกเหมือนการนั่งรถกลับไปตรงสถานที่นั้น บางอย่างเปลี่ยนไป บางอย่างคงเดิม
